Door eindelijk een hybride motor aan zijn arsenaal toe te voegen, maakt Nissan de Juke aantrekkelijk voor een breder publiek, Tegelijkertijd krijgt de compacte cross-over daarmee nieuwe concurrenten, te beginnen met de Toyota Yaris Cross. Welkom bij het duel tussen 2 hybride Japanners die allebei Franse accenten hebben.
De affiniteit die Frankrijk met Japan bindt hoeft niet meer aangetoond te worden. Japanse koks willen hun vaardigheden in Frankrijk aanscherpen en jonge Fransen verslinden manga. Bij auto’s wordt dit weerspiegeld in de productie in Frankrijk van de Yaris en Yaris Cross en, meer recentelijk, door de toepassing van een hybride aandrijflijn van Renault onder de motorkap van de Nissan Juke. Zeker, het is geen transplantatie van een vreemd lichaam: ten eerste omdat de alliantie tussen de 2 autofabrikanten ondanks strubbelingen nog steeds stand houdt, maar ook omdat de atmosferische 1,6 liter grote viercilinder die voor de hybride aandrijflijn wordt gebruikt, van Nissan zelf afkomstig is. Voor de kleine Japanse cross-over was het hoog tijd om hem te adopteren.
Aangezien de Nissan Juke sinds de generatiewisseling in 2019 geen diesel meer in het repertoire had, was het motoraanbod nogal schraal en voor de consument weinig aantrekkelijk, zeker in het licht van de galopperende inflatie van de benzineprijzen. Het hybride systeem dat al enige tijd te vinden is onder de motorkap van de Renault Clio E-Tech en Captur E-Tech komt dan ook als geroepen. Deze onderscheidt zich door zijn klauwoverbrenging en zijn 2 elektrische machines. Met 143 pk domineert de Juke Hybrid qua vermogen de Toyota Yaris Cross, die sinds de lancering in 2021 een hit is. Deze landgenoot moet het namelijk doen met een 1,5 liter grote atmosferische driecilinder.
De hybride aandrijflijn van Nissan (of beter: Renault) is niet goedkoop, maar in Nederland merken we daar niet veel van. Dat komt door ons BPM systeem waardoor de meerkosten van de brandstof besparende techniek min of meer weggestreept kunnen worden tegen een lagere belasting omdat de CO2-uitstoot een stuk gunstiger is. Met als gevolg dat de Juke Hybrid niet duurder is dan de 1,0 liter benzineversie met automaat. Voor deze test is de N-Design uitvoering gekozen. Die kost een stevige 36.440 euro, maar dan heb je wel zo’n beetje alle toeters en bellen die Nissan op de Juke kan leveren. Plus een coupé daklijn.
De Yaris Cross, die 27 pk minder krachtig is, is ook financieel iets minder hebzuchtig, aangezien hij in de hier geteste Dynamic uitvoering 33.395 euro kost. De Toyota vergroot echter zijn voorsprong op het gebied van prijs : uitrusting verhouding door standaard semi-autonoom rijden, een head-up display en navigatie aan te bieden, al dan niet optioneel verkrijgbaar bij zijn rivaal.
Rijden
De Juke Hybrid neemt zoals gezegd de aandrijflijn van de Captur E-Tech over, maar doordat hij later arriveert, kan hij profiteren van de verbeteringen die de techniek sinds de lancering in 2020 heeft ondergaan. De schokken zijn verdwenen en het vermogen is goed voor een rendez-vous, zelfs zonder de hulp van de verbrandingsmotor. Dankzij een iets grotere accu dan die van de Toyota rijdt de Juke vaker in zero-emission modus zonder verlies van rijplezier voor de bestuurder. Als je het gaspedaal intrapt, is de stuwkracht aanzienlijk… maar niet bij alle snelheden. Bij bepaalde snelheden vraagt de transmissie namelijk een te lange reactietijd. In dit licht is de tijd van 10,1 seconden om van 0 naar 100 km/u te accelereren dus niet volledig representatief voor zijn prestaties.
Er is dus geen sprake van sportiviteit, maar de zachtheid is er, vooral omdat de viercilinder altijd discreet is. Ondanks wat trillingen bij lage snelheid, lijkt de vering nogal attent. Maar de Juke wil dynamischer zijn dan de Toyota Yaris Cross dankzij beter onder controle gehouden carrosseriebewegingen en een minder geassisteerde, preciezere besturing. Aan de verbruikskant is de balans correct maar niets meer dan dat: reken op minimaal 5,5 liter per 100 km op buitenwegen en in de voorsteden, maar op de snelweg zal de benzineconsumptie beduidend meer zijn, namelijk al snel 7 liter. Oorzaak is de hoge leeftijd van de viercilinder. Je merkt dat het een oud ontwerp motor is aan het stevige verbruik.
De enige echte specificiteit die Nissan heeft geïntroduceerd: het e-Pedal Step-systeem, vergelijkbaar met het e-Pedal van de Leaf, maar zeer duidelijk afgezwakt. Als de Juke Hybrid aan het einde van de rit nog steeds op de remmen werkt, onderbreekt het zijn actie onder de 7 km/u en gaat het remvermogen van 0,20 G naar 0,15 G. Plotseling, bij normaal rijden, maar het verschil met een klassieke B-modus is volkomen onmerkbaar.
Het hybride systeem van de Yaris Cross heeft zijn doeltreffendheid reeds bewezen in de gewone Yaris. Beter dan voorheen slaagt het erin om het loeien van de verbrandingsmotor tijdens het accelereren te beperken. In vergelijking met de Nissan biedt de Toyota echter nog minder dynamische sensaties. Ten eerste is de acceleratie minder snel in de volledig elektrische modus, terwijl de driecilinder ongebruikelijk gedrag aanneemt voor niet-ingewijden. Dit is met name het geval in de B-modus, die een bijna systematische toename van het motortoerental veroorzaakt, terwijl het doel van de bestuurder eerder het tegenovergestelde is.
Daarnaast is de driecilinder van de Yaris Cross veel luidruchtiger dan de 1.6 van zijn concurrent. Deze waarneming wordt ook bevestigd voor lucht- en weggeluid, dat veel meer uitgesproken is, zelfs onder de 100 km/u. Ondanks zachtere vering is de Toyota daardoor vermoeiender voor lange ritten. Jammer, want qua verbruik is er simpelweg geen discussie nodig over wat de betere keuze is: de Yaris Cross claimt een flinke liter minder per 100 km dan de Juke en komt op de snelweg gemiddeld uit op 4,6 l/100 km, zonder het ‘eco-rijden’ overdreven te omarmen.
Dat is maar goed ook, want met zijn kleine 36 liter tank blijft het actieradius van de Yaris Cross beperkt. Het is belangrijk om te weten dat de rijhulpmiddelen zowel opdringerig als ineffectief zijn. De uitlezing van route informatie is de helft van de tijd verkeerd, terwijl het anti-collision systeem verkeerd ingrijpt door manoeuvres met krachtig remmen, zelfs bij zeer lage snelheid. In drukke binnensteden waar parkeren vaak per centimeter wordt bepaald, is dat gewoon huiveringwekkend.
Aan boord
Beide testdeelnemers vallen met een lengte van ongeveer 4,20 meter in het zogeheten ‘urban SUV’ segment. Ondanks dat er in vergelijking met zijn voorganger duidelijk sprake is van een verwatering van het ooit zeer uitgesproken design, biedt de Juke de minste interieurruimte. Qua beenruimte voor de achterpassagiers zijn er weliswaar amper verschillen, maar de hoofdruimte is onvoldoende voor grote volwassenen en de zeer hoge taillelijn beperkt het uitzicht. Dezelfde opmerking geldt voor de kofferbak: die van de Toyota is 43 liter groter en voorzien van een zeer praktische 12 Volt aansluiting.
Beter uitgerust voor gezinsgebruik, is de Toyota ook veel moderner vanuit technologisch oogpunt. In tegenstelling tot de Yaris heeft hij eindelijk een modern, intuïtief te bedienen multimediasysteem. De SUV beschikt ook over up-to-date semi-digitale instrumenten. De tijd van verouderde Toyota’s lijkt voorbij. Genoeg om afstand te nemen van de Juke, die trouw blijft aan de grote naaldtellers en vooral aan een totaal verouderd GPS (optioneel), gepresenteerd op een 8-inch scherm tegen 9 inch voor zijn rivaal. Ik ben verbaasd dat Nissan, altijd erg spraakzaam over zijn technologieën, geen gebruik heeft gemaakt van de gelegenheid om deze functies bij te werken.
De Juke neemt echter wraak op het gebied van afwerking, dat duidelijk meer gepolijst is dankzij veel betere kwaliteit van de kunststoffen. Daarbovenop pronkt de Nissan met een origineel en aantrekkelijk interieurontwerp, dat goed aansluit bij zijn iets frivolere roeping.
Conclusie
Zelfs als ze hun hybridisatie en hun grootte gemeen hebben, spelen de Juke en de Yaris niet helemaal op hetzelfde terrein. Met zijn onderscheidende design richt de nieuwe hybride Juke zich op een meer egoïstische klantenkring dan de Toyota, die echte familiepretenties vertoont. Ruimer, zuiniger met een veel betere prijs-uitrustingsverhouding, maar ook veel nuchterder, wint de Yaris Cross nog steeds vanuit het strikte oogpunt van ‘waar voor je geld’, zelfs als de Nissan meer rijplezier biedt, beter is afgewerkt en een stillere motor heeft.
