De vierde generatie Mégane heeft 4,5 jaar na zijn lancering recht op een facelift. Die moet er voor zorgen dat dit Renault model ook in de rest van zijn carrière kopers blijft trekken. Optisch zijn de wijzigingen niet schokkend. De retouches zorgen er wel voor dat de Mégane voortaan wat eleganter oogt. De interieurpresentatie werd eveneens herzien. Maar vooral de komst van een nieuwe stekker hybride aandrijfvariant moeten de verkopen een impuls geven. Heeft Renault met deze versie een belangrijke troef in handen? Deze test geeft een antwoord op die vraag.
Dat Renault het uiterlijk van de Mégane familie niet radicaal gewijzigd heeft, komt doordat deze Franse middenklasser heel behoorlijk verkoopt. In 2018 bedroeg het afzetaandeel bijna 20 procent. In zijn segment verkochten toen alleen de Opel Astra en de Volkswagen Golf beter. Sindsdien ging het bergafwaarts met de belangstelling, maar dat kan ook veroorzaakt zijn door het feit dat Renault haar modellen niet op tijd WLTP certificatie klaar had. De vernieuwde Mégane kan nu profiteren van de toenemende belangstelling voor stekker hybride modellen. Die komen weliswaar niet in aanmerking voor overheidssubsidie of een verlaagde bijtelling, maar doordat zij voor de helft vrijgesteld zijn van wegenbelasting vallen de totale kosten toch erg mee. Dat komt met name tot uiting in de leasebedragen.
De esthetische veranderingen in het kader van deze facelift zijn zoals gezegd relatief gering. Zij omvatten de introductie van volledige LED techniek voor de koplampen en overige verlichting, anders vormgegeven bumpers, meer chroom voor de grille en de introductie van verse designs voor de velgen.
De stekker hybride versie kan eigenlijk alleen worden herkend aan de E-Tech logo’s op de achterklep en de spatborden, en aan het tweede laadluik.
Binnen gaat de Mégane massaal voor digitaal. De middenconsole is verrijkt met een groter verticaal scherm (voortaan 9,3 inch in plaats van 8,7 inch) dat al te zien was in de jongste Captur en Clio. De bedieningselementen van de airconditioning zijn opnieuw ontworpen, met temperatuurweergave in de wijzerplaten. Die oplossing kennen wij ook van de meest recente Clio en de Dacia Duster. De bestuurder heeft bij de duurdere uitvoeringen een volledig te configureren, 100 procent digitaal instrumentarium voor zich. Deze wijzigingen moeten de Mégane terug in de race met de concurrentie brengen.
Er zijn geen praktische veranderingen wat betreft de ruimte achterin of het laadvolume dat in de Estate uitvoering stabiel blijft op 389 liter volgens de VDA norm. Dat is voor een C segment stationwagon een gemiddelde capaciteit. Het plat leggen van de achterbank leuning levert een bagagevolume van 1.504 liter op. De aanwezigheid van de batterij onder de achterbank verandert hier niets. De enige wijziging is het verdwijnen van het reservewiel dat werd vervangen door een bak voor de kabelopslag.
Na eerder zwaar te hebben geïnvesteerd in de elektrische wereld, begint Renault, met zijn Formule 1 ervaring, nu aan een (stekker) hybride avontuur. Momenteel zijn er 3 modellen die leverbaar zijn met dergelijke aandrijftechniek: de stekkerloze Clio hybride en de Captur plus Mégane Estate die beiden oplaadbaar zijn. Om deze uitdaging aan te gaan, heeft de fabrikant compleet nieuwe technologie ontwikkeld.
In het geval van de Mégane Estate (en de Captur) gaat het om een combinatie van een van Nissan afkomstige atmosferische 1,6 liter 4 cilinder die goed is voor 90 pk en 2 elektromotoren. De eerste en belangrijkste, die 66 pk ontwikkelt, zorgt voor het starten, het volledig elektrisch rijden en het opladen, terwijl het tweede exemplaar (van 34 pk) als generator dient. Het systeemvermogen bedraagt 160 pk. Onderdeel van de stekker hybride aandrijflijn is ook een door LG geleverde 9,8 kWh accu. De meest opmerkelijke innovatie zit in de transmissie, aangezien Renault een nieuwe automatische versnellingsbak met radicaal anders technologie heeft ontwikkeld: een koppelingsloze unit. Op papier betekent dit voor de Fransen een geweldige primeur.
Renault geeft aan dat het mogelijk is om 100 procent elektrisch te rijden tot een tempo van 135 km/u. Er zijn 3 modi beschikbaar: Pure, My Sense en Sport. Met de eerste kan jij overschakelen naar de 100 procent elektrische modus. De tweede kan worden vergeleken met een automatische modus met een aanpassing van de aandrijfkrachten indien dat nodig is. Tot slot, als aan alle voorwaarden is voldaan (waaronder laadniveau van de batterij), combineert de Sport modus de 3 motoren en kan er worden geprofiteerd van de 160 pk aan systeem vermogen. Ten slotte is de automatische transmissie uitgerust met een B(reak) stand om de remenergie terugwinning te vergroten.
Het opstarten gebeurt in de volledig elektrische modus, zoals dat gebruikelijk is bij alle stekker hybride voertuigen. Zonder diep in de rugleuning te worden geduwd, is de acceleratie heel behoorlijk. In de emissievrije modus is de vermogen afgifte perfect beheerst, wat de expertise van Renault op dit gebied bevestigt. Bij het opstarten van de benzinemotor (zonder tussenkomst van de bestuurder) wordt het plezier iets verminderd. In de meeste gevallen zijn diens interventies weliswaar discreet en vloeiend, maar met name tijdens krachtig accelereren, is de viercilinder te luid. De volledig elektrische modusdroom wordt dan ruw verstoord. Daarvan is vooral sprake in de Sport modus, waar de benzinemotor hoog in de toeren klimt en veel decibels blijft produceren. Jammer, omdat de samenwerking tussen beide aandrijfvormen op zich een goede acceleratie mogelijk maakt, zoals blijkt uit de tijd die nodig is om de Mégane vanuit stilstand op 100 km/u te brengen: 9,8 seconden. Dat gebeurt op een mooi lineaire manier, maar met te veel kabaal.
De kennismaking met de klauwkoppeling verliep positief. Ondanks een paar schokken bij het liften van de voet en een gebrek aan reactievermogen bij het schakelen in de Sport modus, is de bediening vloeiend en over het algemeen aangenaam. Je vergeet snel dat jij aan boord van een hybride bent. Dat kan niet van elke soortgelijke Toyota worden gezegd!
Aan de emissiezijde kondigt Renault een 100 procent elektrisch rij bereik van 50 km aan (gemeten volgens de WLTP norm). Tijdens mijn test legde ik ongeveer 30 kilometer af. Op zich een correcte waarde, maar het zoveelste bewijs dat stekker hybride modellen niet doen wat zij beloven. Wat het verbruik betreft heb ik gemiddeld 4,4 liter per 100 km genoteerd. Ook dat is meer dan in de folder staat, maar wel lager dan de consumptiewaarde van de dieselversie van de Mégane. Voor de volledigheid: ik heb de e-Save modus niet gebruikt, die het mogelijk maakt om tot 40 procent van de batterijlading te behouden of om deze op te laden van 3 procent tot 40 procent omdat dit het benzineverbruik verhoogt. Tot slot: reken voor het opladen op een tijd tussen de 3 en 5 uur, afhankelijk van het gebruikte stopcontact, maar let op: deze Mégane kan niet meer dan 3,6 kW accepteren.
De vernieuwde Mégane ook leverbaar met klassieke motoren, namelijk de benzineversies TCe 115, 140 en 160 en de dieselvariant Blue dCi 115. Speciaal voor de zakelijke markt is er de Business Zen uitvoering. Die kost als Estate met dieselmotor 30.790 euro (een 7-traps EDC automaat is dan standaard), met de 140 pk sterke benzinekrachtbron 25.990 euro of 27.990 euro (afhankelijk van of jij wel of niet zelf wilt schakelen) en in stekker hybride vorm 30.990 euro. Daarmee is de Renault erg scherp geprijsd, maar bedenk dat wij het hier hebben over een voor de zakelijke markt bestemde uitvoering.
Ga je als particulier voor de hier geteste R.S Line, dan ben je 37.090 euro kwijt. Goedkoper rijden in een minder luxe variant (Zen, Intens) kan trouwens ook. Voor de eerste vraagt Renault 33.090 euro en de Intens is 2 mille duurder. Als Zen is de Mégane Estate Plug-in Hybrid 160 (dat is de officiële type aanduiding) uitgerust met automatische airconditioning met 2 temperatuurzones, cruise controle met snelheidsbegrenzer, Bluetooth radio, een regen & licht sensor, de mogelijkheid om de Renault handenvrij te openen en te starten, elektrische bedienbare portier ruiten, het Easy Link multimediasysteem met 7 inch scherm en parkeersensoren achter. De Intens variant voegt daar parkeersensoren voor, een achteruit rij camera, 16 inch lichtmetalen velgen, mistlampen, een 10 inch digitaal instrumentarium, een 9,3 inch verticaal multimediascherm, en de mogelijkheid om de Mégane met de telefoon op afstand te openen of te sluiten aan toe.
De geteste R.S. Line uitvoering kenmerkt zich door 17 inch velgen, verwarmde sportstoelen, Alcantara bekleding en aluminium pedalen. Het grootste nieuws is de introductie van autonoom rijden op niveau 2 tot een tempo van 160 km/u. Hiervoor maakt de Renault gebruik van adaptieve cruisecontrole met filefunctie, het noodremsysteem met voetgangersdetectie, de rijstrookhulp en het dode hoek waarschuwingssysteem. Hij detecteert ook voertuigen bij het verlaten van de parkeerplaats. Tenslotte beschikt de Mégane over een slaperigheid alarm.
De toevoeging van hybride techniek heeft niet verrassende gevolgen voor het weggedrag van de Mégane. Het extra gewicht van 200 kg in vergelijking met een dCi versie vanwege de batterijen onder de achterbank en de elektrische apparatuur zorgt onder de streep voor een massa van 1.603 kg. Dat de rijeigenschappen hier niet onder lijden, is te danken aan de montage van een nieuwe multi-link achteras. Ja, in de opeenvolgingen van bochten, voel je een klein verlies aan behendigheid, maar niet al te serieus. Verder is het veercomfort iets steviger, maar de algehele onderstel karakteristiek ligt nog steeds heel dicht bij de thermische Mégane.
Conclusie
De Mégane Estate heeft veel concurrenten, maar de stekker hybride versie. concurreert alleen met de soortgelijke uitvoering van de Kia Ceed SW. Goedkoper, maar niet oplaadbaar, is de Toyota Corolla Touring Sports. Met zijn bijgepunte uiterlijk, gemoderniseerde interieur en vooral de komst van deze nieuwe Plug-in versie is de vernieuwde Renault duidelijk terug in de race in het stationwagon C segment. Hij kan zowel zakelijk rijders als particulieren aanspreken dankzij een duidelijk lager benzineverbruik (al worden de folderwaarden niet gehaald), een overtuigende elektrische modus en onverminderd goede praktische eigenschappen. Enige haren in de soep zijn de akoestisch te aanwezige benzinemotor tijdens het krachtig accelereren, de soms wat schokkerige automaat en de hoge tarieven in vergelijking met de conventioneel aangedreven versies.
-
7
