Dacia kijkt in Nederland, maar ook elders in Europa, terug op een uitstekend verkoopjaar. Bij ons werden 5.615 auto’s aan de man gebracht, afgerond 75 procent meer dan in 2021. Op Europees niveau werd met 15,8 procent geplust en steeg het marktaandeel van 3,5 procent naar 4,2 procent. Daarmee is Dacia meer ingeburgerd in onze marktregio dan Citroën, Fiat of Opel.
In 2023 blijft Dacia onverminderd gas geven want zij is gestart met de verkoop van de eerste hybride uit haar geschiedenis. Het is de Jogger, de gezinsstationwagen van het gamma, die de reeds van Renault bekende E-Tech 140 motor onder de kap heeft. Heeft deze combinatie geleid tot een onverslaanbare formule of overspeelt Dacia nu haar hand door een auto te introduceren die afgerond 30 mille kost? Deze test geeft een antwoord op die vraag.
(Bijna) geen enkele fabrikant ontsnapt aan elektrificatie. Zelfs Dacia niet, die toch zo lang mogelijk heeft gewacht met zwichten voor de verlokkingen van hybridisatie. Maar elektrificatie is de komende jaren feitelijk essentieel om de drastische vermindering van de emissies die door de Europese Unie wordt opgelegd, te respecteren. De betreffende technologie heeft echter een prijs die a priori niet verenigbaar is met de filosofie van Dacia, wiens strategie er gewoonlijk in bestaat om innovaties die elders in de Renault Groep zijn geïntroduceerd pas laat over te nemen, zodra ze betrouwbaar en … winstgevend zijn.
Het is dan ook logisch dat wij onder de motorkap van de Jogger de E-Tech 140 motor vinden die bijna 3 jaar geleden werd ingehuldigd door de Clio, voordat hij werd overgenomen door de Captur en de Arkana. Het is de eerste hybride aandrijflijn die werd ontworpen door Renault en combineert een atmosferische 1,6 liter 4 cilinder benzinemotor van 90 pk met een 50 pk sterke elektrische collega en een startmotor/dynamo voor een maximaal cumulatief vermogen van 140 pk. De accu, die de plek van het reservewiel in de kofferbak inneemt, heeft een capaciteit van 1,2 kWh.
Eigenwijs als de Fransen (schijnen te) zijn, heeft Renault in tegenstelling tot de concurrentie niet gekozen voor een CVT, maar voor een transmissie zonder koppeling, waarbij de laatste wordt vervangen door elektromotoren die verantwoordelijk zijn voor het synchroniseren van de 6 versnellingen (4 voor de verbrandingsmotor, 2 voor het elektrische exemplaar). En dat allemaal zonder tussenkomst van de bestuurder, voor wie de 15 beschikbare combinaties van de 3 motoren en de versnellingsbak volledig transparant en elektronisch gestuurd zijn.
Rijden met de Jogger E-Tech Hybrid
Dacia heeft het rijden in haar eerste hybride voertuig zo eenvoudig mogelijk gemaakt. De bestuurder hoeft dus geen rijmodus te selecteren en geen knoppen te bedienen om elektrisch rijden te forceren. De Jogger start altijd op batterijstroom. De motor is dus in staat om de auto, zonder hulp van de benzinemotor, enkele kilometers voort te stuwen tot zo’n 70 à 80 km/u. In feite rijdt de Roemeense stationwagen in de stad het grootste deel van de tijd in elektrische modus. De bestuurder kan zich dus relaxt concentreren op andere aspecten van het rijden en ondertussen genieten van de stilte aan boord, tenminste zolang de verbrandingsmotor niet in actie hoeft te komen om de batterij (die een lage capaciteit heeft) op te laden.
Dat opladen doet de Dacia het vaakst bij stilstand, dus bij een rood licht, en dan blijkt dat de 1.6 motor bijzonder luidruchtige is als hij met een constant en optimaal toerental de lading van de accu aan het opkrikken is. Gelukkig neemt deze operatie meestal niet veel tijd in beslag! Eenmaal uit de files van Lissabon, het toneel van mijn test, kon er met de Jogger koers gezet worden richting meer open wegen. Deze keer slaat de verbrandingsmotor niet meer alleen aan om de batterij op te laden, maar ook om de auto aan te drijven, al dan niet in combinatie met de elektromotor. Deze laatste kan het ook overnemen tijdens bepaalde korte rijfasen met gestabiliseerde snelheid of bergafwaarts, waardoor de benzinemotor wordt uitgeschakeld om bij de minste aanraking van het gaspedaal opnieuw te starten.
Op de snelweg is het geheel iets minder overtuigend. De bak van de Jogger E-Tech Hybrid heeft dan de gewoonte om meer dan nodig is terug te schakelen, waardoor de 1.6 brult. Het arme blok schreeuwt om de auto vooruit te stuwen met zijn 90 pk terwijl hij tegelijkertijd de accu moet opladen zodra deze onder de 50 procent van zijn capaciteit zakt. Een burn-out ligt bij wijze van spreken op de loer. De bijdrage die de elektromotor is goed merkbaar, vooral qua acceleratie, maar tegelijkertijd ook beperkt aangezien het beschikbare koppel schommelt tussen de 148 en 205 Nm, hetgeen nauwelijks meer is dan dat van de TCe 110 uitvoering, die een 200 kilo kleinere massa heeft.
Wie dacht dat de E-Tech Hybrid uitvoering met zijn 140 pk de snelste Jogger zou zijn, komt deels bedrogen uit. Acceleratiewinst is er wel, als er vanuit stilstand naar 100 km/u wordt gesprint. Dat doet de nieuwe uitvoering in 10 secoden oftewel 1 tel sneller dan de TCe 110 versie en 2 seconden minder dan de Eco-G 100 variant nodig heeft. Maar een kilometer vanuit stilstand afleggen neemt 32,6 tellen in beslag en die tijd ligt tussen die van de andere 2 motoren in. Dit doet niets af aan de algehele gemoedelijkheid of levendigheid van de auto, die alleen minder op zijn gemak is bij een aanhoudend hoog rij tempo. De automaat zorgt ook voor extra rijcomfort en zou zelfs een koopargument op zich kunnen zijn, afgezien van een paar schokken, vooral bij vollast.
Het is duidelijk: op het onderdeel ‘verbruik’ ligt voor de E-Tech Hybrid uitvoering de echte glansrol weggelegd. Ik kon al testend 600 km rijden op een route door de stad, op de snelweg (300 km) en de rest op 2-baans wegen buiten de bebouwde kom met (ik was in Portugal) soms duidelijke hoogteverschillen. Ik haalden een gemiddelde van 6 liter per 100 km, wat best opmerkelijk is voor een grote 7-persoons stationwagen. De extremen variëren van 4,5 liter in de stad tot meer dan 7 liter op de snelweg bij 120 km/u met de cruise control in geschakeld (de maximumsnelheid die in Portugal is toegestaan). Oh, de komende zin is speciaal bestemd voor caravan bezitters: de Jogger E-Tech Hybrid mag slechts 730 kg trekken (geremd) en slechts 75 kg ongeremd. Om rekening mee te houden voor caravan liefhebbers!
Aan boord van de Jogger E-Tech Hybrid
In mijn eerdere Jogger test heb ik reeds de sterke punten van dit familielid van Dacia benadrukt: een XXL laadruimte bij 5 zitplaatsen of voldoende plek om met 7 man onderweg te zijn, ook op de derde rij. Helemaal achterin biedt de Roemeen gemakkelijk plaats aan 2 volwassenen die vervolgens onder veel betere omstandigheden vervoerd kunnen worden dan in veel fors duurdere SUV modellen.
De hybride versie verandert niets aan de situatie op dit gebied en dat maakt ook de E-Tech variant tot een ideale gezinsauto voor gezinnen met veel kinderen maar weinig (spaar)geld.
Zoals gewoonlijk betreur ik het windgeruis dat iets te aanwezig is, waaraan op deze versie de soms ongerijmde vocalisaties van de motor tijdens bepaalde rijfasen worden toegevoegd. Maar het weggedrag lijkt niet te lijden onder het eerder geconstateerde extra gewicht van 200 kilo. De stevigere vering vermindert zelfs pompverschijnselen zonder aan comfort in te boeten. Dat blijft dus op een goed niveau. En hoewel de besturing een beetje gevoel mist, biedt de installatie in ruil daarvoor een aangenaam sterke bekrachtiging.
Groot nieuws: het traditionele instrumentarium met naaldmeters heeft plaats gemaakt voor een 7 inch TFT kleurenscherm dat, hoe kan het ook anders, geleend is van de Renault E-Tech modellen. Het biedt essentiële informatie, maar biedt slechts één weergave modus, zonder toerenteller functie. Ook hier is Dacia naar de essentie teruggegaan zonder toe te geven aan wat de concurrentie doet of de soms gecompliceerde ergonomie van geëlektrificeerde voertuigen.
Hetzelfde geldt voor de bedieningshendel van de versnellingsbak, die een B stand heeft waarmee het terugwinnen van remenergie bij het vertragen of op steile hellingen kan worden versterkt. In Nederland zal je daar niet veel aan hebben, maar het is een welkom extraatje tijdens het rijden in een bergachtige omgeving, waar je kunt profiteren van lange afdalingen om de batterij sneller op te laden.
Prijs en concurrentie
Dit is waar het probleem ligt: met gelijke uitrusting niveaus (alleen de Expression en Extreme uitvoeringen kunnen profiteren van deze motor), vraagt Dacia voor haar hybride versie aanzienlijk meer dan voor een Jogger TCe 110 of Eco-G 100 met vrijwel dezelfde hoeveelheid toeters en bellen. Een moeilijk te begrijpen verschil omdat de hybride upgrade bij de Renault Clio veel minder prijzig is. Toegegeven, we krijgen er wat uitrusting bij zoals de elektrische parkeerrem op alle versies of een handsfree kaart voor de Extreme uitvoering, maar niets dat zo’n aanzienlijk prijsverschil verklaart.
Dit weerhoudt de Jogger er niet van om weer eens zonder concurrentie te blijven, of bijna. UIt de eerder door Autointernationaal.nl gepubliceerde prijs vergelijking bleek dat modellen als de Toyota Corolla Touring Sports Hybrid 140 pk of zijn halfzus Suzuki Swace Hybride aanzienlijk duurder zijn. Indien gekozen wordt voor de S-Cross 1.5 Boosterjet Hybrid van het laatste merk, of voor de KIA Niro Hybrid is het prijsverschil overigens minder groot. Maar in alle gevallen bieden de genoemde concurrenten niet meer dan 5 zitplaatsen terwijl de Jogger alleen op de wereld is met 7 zetels. Er is geen vergelijkbaar voertuig op de markt, tenzij je gaat kijken naar de nieuwste grote SUV modellen zoals de Kia Sorento Hybrid of de atypische Volkswagen Multivan Plug-in Hybrid: voertuigen die zeker hoogwaardiger en krachtiger zijn, maar ook bijna 2 keer zo duur!
Deze observatie neemt niet weg dat de Jogger E-Tech Hybrid geen gevaarlijke concurrenten heeft. Die bevinden zich in eigen kring in de vorm van de versies Eco-G 100 of TCe 110. Die zijn zeker iets minder krachtig en gulziger als het om het drinken van benzine gaat, maar je praat dan wel over een prijsverschil van afgerond 5.000 euro. Dat is een fors budget om het verschil in brandstofkosten van te betalen!
Conclusie
Zuinig en redelijk aangenaam om mee te rijden (met name in de stad, ondanks een paar gebreken), is de Jogger Hybrid 140 absoluut een succesvol entree van Dacia in de wereld van elektrificatie. Het merk slaagt erin om een gebruiksvriendelijke hybride auto aan te bieden die bovendien een automatische transmissie biedt die in andere motoruitvoeringen ontbreekt. En dat allemaal, het begint voorspelbaar te worden, voor een onverslaanbare prijs.
Het prijsverschil ten opzichte van benzine- en vooral de LPG-versie is echter moeilijk te rechtvaardigen, wat niet mag verhinderen dat deze versie zijn publiek weet te vinden door een uniek aanbod op de markt aan te bieden. Wel zou het fijn zijn als Dacia nog een keer naar de afstelling van de aandrijflijn kijkt, want daar valt zeker nog het een en ander aan te perfectioneren.
Tot slot een dankwoord voor Toyota. Hybride techniek was 26 jaar geleden nog een rariteit, maar is inmiddels volledig ingeburgerd. Zo'n beetje elke autofabrikant heeft deze vorm van brandstofbesparing, al dan niet in plug-in vorm, omarmd. Van hoog (Ferrari) tot ... nu .... laag (Dacia). Daardoor kan nu iedereen hybride rijden.
-
8
