Spoiler alert: deze testrecensie is misschien niet voor jou bedoeld. Want dit verslag is vooral bedoeld voor passagiers die graag en/of vaak achterin zitten. Voor die doelgroep is de nieuwe Lexus LM bedoeld. Hoe deze auto stuurt, remt en schakelt is van secundair belang.
De Lexus LM is bestemd voor mensen die niet van plan zijn om zelf achter het stuur te kruipen. Degene die zijn handtekening op de stippellijn van het koopcontract zet, zal niet veel tijd op de voorstoelen doorbrengen. Maakt dat de Lexus LM bij voorbaat tot een oninteressante auto voor mensen met benzine in hun bloed? Niet perse. Het busje van Lexus gaat omgerekend weliswaar zo’n 160.000 euro kosten, maar je krijgt heus wel waar voor je geld. Zoals weelderige fauteuils achterin, een 48 inch beeldscherm en een minibar.
Lexus, al bijna 35 jaar een uitstekende representant van ingetogen weelde (doordrenkt met een subtiel vleugje ‘bling bling’), voelt zich momenteel nogal ondervertegenwoordigd in de hoogste regionen van de automarkt. Daarom introduceert zij nu een model dat relatief betaalbaar is: de LBX cross-over. Maar schoenmakers moeten zich altijd bij hun leest houden en dus is de tijd rijp om opnieuw achter de oligarchen aan te gaan met een auto waarvan de ziel zich eenvoudigweg richt op het uitroeien van elk ongemak bij het reizen van A naar B.
De formule is duidelijk aanlokkelijk. In Nederland is de LM (nog) niet leverbaar, maar Lexus zegt dat zij in Groot-Brittannië tot nu toe al circa 170 bestellingen heeft ontvangen voor deze nieuwste aanwinst. Zij verwacht dat er tot 2024 nog eens 300 zullen volgen. De interesse gaat daarbij vooral uit naar de meest luxueus uitgeruste versie met 4 stoelen (waarom ook niet als je het breed kan laten hangen?) en vierwielaandrijving, maarer is ook een iets minder opzichtige 7-zitter met enkel voorwielaandrijving voor omgerekend 135.000 euro. Ook dat bedrag is fors hoger dan welke andere vergelijkbare MPV dan ook op de markt, maar om bijvoorbeeld een Mercedes-Benz V-klasse met even veel toeters en bellen te creëren, zou je de hulp van een aftermarket-modifier moeten inroepen, wat een vergelijkbaar prijskaartje gaat opleveren.En hoewel die Duitser af fabriek of anderszins kan worden geconfigureerd met specificaties die passen bij de wensen van de meest veeleisende leden van de doelgroep, blijft het … een bestelwagen. De LM gebruikt daarentegen dezelfde ‘Toyota Global Architecture’ als de Lexus NX en RX. Dat zorgt voor een veel duidelijkere auto-achtige rijervaring en tegelijkertijd een geluidsniveau en veercomfort dat verwacht mag worden van een voertuig met een dergelijk hoog prijskaartje.
De ’top-of-the-bill’ 4-zitter is de variant die het beste de doelstellingen van Lexus met de LM vertegenwoordigt: het merk wil een graantje mee gaan pikken op de lucratieve markt voor VIP-shuttles en haar positionering als een ‘vaste waarde’ in het premium segment versterken; een imago waarvan je zou kunnen zeggen dat het in de afgelopen jaren enigszins vervaagd is. Immers, Lexus heeft dit jaar in Nederland nog maar 1 exemplaar van de LS weten te slijten; de super verfijnde sedan waar het allemaal mee begon. En de LC is exclusiever dan de Rolls-Royce Ghost. Het is natuurlijk leuk dat Lexus vandaag de dag een sterke positie in het segment van middelgrote SUV modellen heeft opgebouwd en dat het marktaandeel in Europa daardoor in slakkengang omhoog weet te kruipen, maar de Nederlandse importeur zou moeten toegeven dat met name de LS niet langer het juiste paard is om op te wedden om haar prestigieuze imago te bewaken (en eerlijk gezegd: weer te versterken tot het niveau in 1989).
De toevoeging van de LM (de duurste auto van Lexus sinds de LFA supersportwagen) is echt geen schande. Zeker niet omdat het merk op hetzelfde moment haar meest betaalbare model in jaren lanceert, de LBX. Als geen ander zou Lexus moeten weten dat ‘de juiste balans’ belangrijk is. Ook als het gaat om het modellenaanbod. En de LM kan ook nog eens een lucratieve aanvulling zijn op het gamma. Natuurlijk zal dit model nooit de grootste omzetgenerator voor Lexus worden, maar bij Mercedes hebben de geel-kenteken uitvoeringen van de V-klasse / Vito een verkoopaandeel van 4 procent. Zelfs als Lexus met de LM slechts 2 procent weet te realiseren, betekent dat dubbel zo veel orders dan voor de LC en LS samen. Dus, Louwman & Parqui, word wakker!
De enige voorwaarde met het oog op het bewaken van het merkimago is dat de LM, in verband met zijn zijn prijspositionering als kroonjuweel, maar beter chic kan zijn. Anders wordt hij verkeerd geïnterpreteerd als niet meer dan een ‘oninteressante dumper van reizigers op Schiphol’ en wordt hij alsnog op één hoop gegooid met busjes als de Mercedes-Benz V-klasse en deVolkswagen Multivan. Gelukkig beschikt de LM over een exterieurdesign dat even ‘polariserend’ als ‘prominent aanwezig’ is.Zelfs in zijn meest bescheiden uitvoering trekt de Lexus de aandacht met zijn monolithische silhouet en uitgestrekte grille; een BMW i7-achtige concessie aan de smaak en wensen van de veeleisende Chinese aristocraat.Dat betekent wel dat de passagier(s) op de achterbank misschien meer nagestaard worden dan hij / zij zou(den) willen, maar het is echt geen probleem om de zijruiten te verduisteren (een unieke optie in dit segment) en om gebruik te maken van de blinderingsmateriaal dat achterin de LM over de volledige lengte aanwezig is.
Binnenin zijn de voor de hand liggende parallellen met bijvoorbeeld de Gulfstream G650 en Cessna Citation geen toeval.Lexus werkte samen met fabrikanten van privéjets (en ook met ‘hyperrijke’ klanten) om een interieuromgeving te creëren die net zo weelderig, vertroetelend en technologisch up-to-date is als welke andere auto in het assortiment van het merk dan ook.Het is inderdaad moeilijk om vergelijkbare decadentie te vinden in een voertuig zonder ‘Flying B’ of ‘Spirit of Ecstasy’ op zijn neus.Elke inzittende krijgt zijn eigen tablet, die toegang geeft tot een duizelingwekkende reeks stoelinstellingen (waaronder verwarming, ventilatie, massage en ligstand), evenals bedieningselementen voor de elektronische dak- en raamzonwering, sfeerverlichting, tv-volume en deuren.Het is een leuke bijkomstigheid, maar wel een die een beetje onnodig aanvoelt, aangezien de knoppen en schakelaars voor al het bovenstaande zijn gehost in een mooi geformatteerd bedieningspaneel in de stijl van een vliegtuig aan het plafond.Maar eerlijk gezegd moet je dan wel uit je stoel omhoog komen om die te bereiken en dat kan ‘storend’ zijn als je net volledig achterover ligt op een fauteuil met de leuning in de ‘180 graden stand’.
Lexus zegt dat de LM zowel een mobiel kantoor als een woonruimte is. Hij is inderdaad beter uitgerust dan veel andere luxe vertrekken of vergaderruimtes, bijvoorbeeld rondom de Amsterdamse Zuid-as. Het scherm kan op 2 laptops tegelijk worden aangesloten en in 2 afzonderlijke interfaces worden opgesplitst om maximale productiviteit mogelijk te maken (al is het meer waarschijnlijk dat er genoten gaat worden van 2 verschillende Netflix programma’s). Verder zijn er dienbladtafels die in Boeing 737-stijl uit de armleuningen kunnen worden geklapt omeen laptop of tablet te hosten.Tijdens een rustige rit is het uitstekend mogelijk om fatsoenlijk achterin te werken en te vergeten dat men de hoofdrol vervult in een transportklus.
De ramen zijn met opzet enorm groot, zodat passagiers zich altijd bewust zijn van de snelheid en locatie van de LM, en de stoelen zijn nauwgezet gestructureerd om lichaamsbewegingen en het rollen van het hoofd te minimaliseren, zodat men de ogen op een scherm, een boek of een dossier gericht kan houden zonder dat men door misselijkheid in de problemen komt.Kronkeligere wegen tasten de grenzen van dit gevoel van ‘even helemaal weg zijn uit de drukke wereld’ aan, bijvoorbeeld wanneer de laptop heen en weer begint te schuiven en men zich een beetje onrustig begint te voelen, maar dan luidt het advies: plaats de apparaten in een van de ruime opbergvakken en zet de geventileerde stoelen omhoog. Voor je het weet, voel jij je dan weer volledig fit, vitaal en hersteld.
In de 7-zits versie van de LM is er niet langer sprake van de onbeschaamd van Bentley gekopieerde ambiance. Het 48 inch scherm is dan bijvoorbeeld ingeruild voor een conventioneler 14,0 inch neerklapbaar exemplaar en de koelkast heeft plaatsgemaakt voor een opbergbak, maar de inzittenden kunnen nog steeds rekenen op een uitstekende hoeveelheid beenruimte, voldoende gadgets en meer dan genoeg opbergbakken om hen tevreden en ontspannen te houden. Met name de stoelen op de derde rij kunnen omhoog en opzij worden geklapt wanneer ze niet nodig zijn, wat nogal een onelegante oplossing lijkt, maar daarmee wordt het vloeroppervlak in de grote bagageruimte wel gemaximaliseerd.De elektronische wand (die met één druk op de knop kan worden verhoogd, verlaagd of ondoorzichtig worden gemaakt) is exclusief voor de Takumi-uitvoering met 4 zitplaatsen. Maar wat de 7-zitter daardoor aan waargenomen privacy mist, wordt goedgemaakt door het zicht naar voren en een veel grotere beleving van ruimte.
Beide versies vervoeren de inzittenden op de achterbank in een onberispelijk verzorgde cocon van rust, de achteras met dubbele wishbones is afgesteld voor maximale absorptie van oneffenheden in de weg en het actieve geluidsbeheersingssysteem onderdrukt alles wat de akoestische rust aan boord verstoord, waardoor men gevrijwaard blijft van windgeruis en rolgeluiden. Zij bereiken, de meest lawaaimakers uitgezonderd, de passagiersruimte niet.Ingenieurs hebben er voor gezorgd dat er een kleine mate van achtergrondgeluid overblijft om zo geen ‘beklemmende’ stilte te creëren, maar het is nooit merkbaar genoeg om de decadentie te temperen.
Er is ook een waarneembaar gevoel van kwaliteit bij elke schakelaar of knop die je gebruikt en dat geldt ook voor de optische indruk die de cabine maakt. Het vergroot de luxe aantrekkingskracht van de LM en verleent geloofwaardigheid aan het standpunt dat touchscreens en haptische bedieningselementen niet altijd het antwoord zijn.Niets is zo ontspannend als de mogelijkheid om met een simpele polsbeweging het stoelkussen behendig aan te passen of de stereo-installatie harder te zetten … en dit alles met jouw ogen dicht.
Maar hoe is het voorin de LM gesteld? Wellicht onverwacht, gezien de focus van Lexus op het comfort van de inzittenden achterin, doen de Japanners er alles aan om te benadrukken dat de cockpit is ontworpen volgens dezelfde Tazuna principes (dat zijn ’teugels van een paard’, voor niet-ingewijden) als denieuwste NX en RX.Tazuna betekent vooral “de bestuurder hoeft slechts kleine hand- of oogbewegingen te maken en kan zijn aandacht op de weg voor hem gericht houden”. De insteek van Lexus op dit punt verdient lof want als bestuurder / chauffeur wil je niet vol door een kuil rijden en zo de inzittenden achterin hun Chablis laten morsen, toch?
De hoge middenconsole, de ergonomisch opgestelde infotainmentinterface en de forse (en daardoor niet te missen) bedieningsknoppen op het stuur zorgen voor een intuïtief rijgemak dat afleiding minimaliseert en, cruciaal, de noodzaak van overmatige aanpassing procedures vermindert die zich zouden kunnen vertalen in een zenuwachtig ritje voor de VIP’s achterin. Wel is het zo dat het voorste gedeelte van de cabine aanzienlijk minder decadent is ingericht dan de achterkant. Maar de keuze van Lexus om de nadruk te leggen op gebruiksgemak is juist goed. Het zal van oneindig veel meer waarde zijn voor de bestuurder van de LM, die ongetwijfeld hele dagen achter het stuur moet doorbrengen.En er is nog meer goed nieuws voor die kilometervreters: de voorstoelen ontlopen de achterste fauteuils qua steun, zitcomfort en verstelbaarheid amper, en het oogverblindende pakket elektronische veiligheidshulpmiddelen neigt gelukkig meer naar ‘helpen’ dan naar ‘hinderen’, zoals helaas te vaak het geval is.
De aandrijflijn zelf is een volledig hybride opstelling, bekend van de NX en RX, waarbij een 2,5 liter benzine 4 cilinder met Atkinson-cyclus wordt gecombineerd met een paar elektromotoren voor een gecombineerd vermogen van 252 pk met 240 Nm aan koppel. Een kind kan begrijpen dat de LM met deze specificaties geen snelle auto is, maar hij voelt nog steeds veel meer als een personenauto aan dan dat hij doet denken aan een bestelwagen in termen van zijn prestaties in rechte lijn. En inderdaad: een tijd van 8,7 seconden (of 9,1 seconden voor deFWD versie) voor de ‘0-100 km/u sprint’ is ruim voldoende pittig voor zo’n groot voertuig. De LM is ook bij uitstek wendbaar, ondanks zijn niet onaanzienlijke omvang.De uitgestrekte raampartij en vrachtwagenachtige spiegels zorgen voor uitstekend zicht op alle hoeken, terwijl een uitgebreide reeks parkeerhulpmiddelen en een indrukwekkend krappe draaicirkel van 11,6 meter (het is allemaal relatief) de pijn zal verzachten bij het rijden over de VIP afzethelling van de luchthaven of de beruchte Savoy Hotel cirkel.
Als je er op staat om een haar in de overigens uitstekende soep die je van Lexus voorgeschoteld krijgt te vinden, dan moet het de CVT zijn.Het is duidelijk de logische keuze om de kans dat de passagiers zich schrap moeten zetten te minimaliseren en een lineair, ononderbroken acceleratietraject mogelijk te maken, maar er valt niet te ontsnappen aan de uitgesproken niet-luxueuze soundtrack die gepaard gaat met het versnellen bergop of tijdens inhaalmanoeuvres.Dit is een zwaar voertuig van bijna 3 ton en de dreun die onder belasting in de cabine doordringt (zowel voorin als achterin), benadrukt alleen maar hoe hard de motor moet werken om vaart te behouden.Dit is minder duidelijk bij stadsritten oftewel bij lagere snelheden. Dan schakelt de LM bijna onmerkbaar in en uit zijn elektrische modus om de efficiëntie en, als bijproduct het comfort, te maximaliseren.We vraag ik mij af of een plug-in hybride aandrijflijn (of beter nog: volledig elektrische techniek) niet geschikter zou zijn geweest voor een auto van dit soort.Maar gelukkig betekent de hybride set-up, die met name bij lage snelheden tot zijn recht komt, dat hij het benzineverbruik binnen de perken weet te houden, wat geen sinecure is voor een auto met zo’n imposant formaat en suboptimale aerodynamische eigenschappen.
Al met al biedt de LM een verleidelijke mix van decadente eigenschappen, verpakt in een subtiel opvallende, maar enigszins onconventioneel alternatief voor luxe sedans en limousines.Voor sommigen is het imago van luxe autorijden zo intrinsiek verbonden met gigantische pontonmodellen en SUV’s dat het concept van het overstappen op een busje (laat staan een exemplaar met een Lexus badge) niets minder dan onbespreekbaar zal lijken.Maar naast modellen als de Range Rover, de Mercedes-Maybach S-klasse en misschien zelfs de Bentley Bentayga met lange wielasis, profileert de LM zich als een geloofwaardig, overtuigend en zeer innovatief alternatief voor de limousineformule. En eentje waarin je, zoals het hoort, het meestgeniet als je achterin gaat zitten.
Dus Louwman en Parqui: kijk naar de armzalige verkoopcijfers van de LS en de LC en erken dat het andere tijden zijn dan 1989. Alleen met de LM kan jij niet nieuwe luxe tijdperk inrijden.
De Lexus LM is een nieuw type auto voor ons Europeanen, maar ondanks zijn relatieve eigenaardigheid slaagt hij er op briljante wijze in om superieure luxe te bieden. Dez Lexus is meer een rijdende woonkamer dan een auto die de bestuurder pleziert. Hij verwent zijn inzittenden bijna net zo goed als een privévliegtuig. Het enige wat nog ontbreekt is cabine personeel. Vergeet de LS (dat heb jij waarschijnlijk toch al gedaan): dit is de nieuwe luxe volgens Lexus.
-
8
