GetestDe nieuwe i30
ModelHyundai i30
Modeljaar2017
RecensieDe nieuwe Hyundai i30 is verbeterd, maar nog steeds (te) braaf.
Het Zuid Koreaanse Hyundai/Kia autoconcern is dol op benchmarking. Oftewel nauwkeurig de modellen onder de loep nemen, kijken wat hun specifieke sterke eigenschapen zijn en die dan proberen te verbeteren.
Op deze manier is ook de nieuwe i30 tot stand gekomen. Het model is ontworpen, ontwikkeld en getest in het Europese ontwikkelingscentrum van Hyundai in het Duitse Rüsselsheim. Ruim 10 jaar geleden besloot het Zuid Koreaanse merk specifiek voor onze marktregio een compacte middenklasser te ontwikkelen omdat de Accent en de Elantra een te Aziatisch karakter hebben. Hyundai heeft nu de derde generatie i30 klaar. Het model is het resultaat van een uitgebreide benchmarking sessie met zijn (Europese) concurrenten. Met bijvoorbeeld als gevolg dat de bagageruimte 15 liter groter is dan die van de Volkswagen Golf. Als totaliteit biedt de nieuwe i30 volgens Hyundai “alles wat de hedendaagse autoconsument verwacht”.
De boodschap van Hyundai is dus eigenlijk: zoek niet verder, want wij hebben voor u de ideale middenklasser ontworpen. Dat zijn nogal grote woorden en het is nu aan de autopers om te beoordelen of het Zuid Koreaanse merk die claim waarmaakt.
Hoewel smaken verschillen, is direct duidelijk dat de nieuwe i30 niet de geschiedenis in zal gaan als een stylingicoon. Het is een keurig vormgegeven hatchback, maar designchef Peter Schreyer heeft in het verleden beslist spannender werk afgeleverd. De zogeheten cascade grille en de LED achterlichtunits geven de Hyundai een zeker cachet, maar het ontwerp doet ook wat denken aan de Peugeot 308 en de Fiat Tipo. Met name dat laatste model heeft onder trendwatchers weinig status.
Toegegeven: ook nieuwe modellen van Audi of BMW doen je niet vaak op het puntje van je stoel zitten. De werkelijke progressie zit dat onderhuids, en wordt gecombineerd met veel oog voor detail tijdens het fijn slijpen van het eindproduct. Is dit bij de nieuwe i30 ook het geval? Misschien wel. Er wordt weliswaar gebruik gemaakt van het onderstel van het oude model, maar door verdubbeling van de hoeveelheid supersterk staal is de nieuwe generatie zowel lichter als stijver geworden. Verder meldt Hyundai de montage van ‘performance’ schokdempers en een 10 procent sneller werkende stuurinstallatie. Het kan niet anders dan dat dit een positieve uitwerking op de rijeigenschappen heeft.
Tot op zekere hoogte is dit ook het geval. Het veercomfort op snelwegtempo is prima, de i30 helt nauwelijks over, de hoeveelheid grip is goed, het rij gedrag is voorspelbaar en écht indrukwekkend is de stilte aan boord. Op dit punt troeft de Hyundai inderdaad elke concurrent af. Dat komt niet alleen doordat de motor zich keurig op de achtergrond houdt, maar ook omdat er amper onderstel & rol geluiden zijn.
Maar er zijn ook punten waarop de nieuwe i30 ronduit tegenvalt. Zo is overduidelijk dat het elimineren van de overhelneiging een keerzijde heeft: een onrustige, stoterige vering bij lage snelheden. Verder mist de besturing elke vorm van feedback, waardoor je onnodig veel correcties aan het uitvoeren bent. Dat komt het vertrouwen in de wegligging van de Hyundai niet ten goede. Ook het rempedaal en de koppeling zijn gevoelloos. Heeft de Zuid Koreaanse autofabrikant ook de veel rij plezier biedende concurrenten Ford Focus, Mazda 3 en Seat Leon als benchmark gebruikt? Er is niets dat daar op wijst.
Jammer, want onder de kap zit een gretige, nieuwe motor. Het betreft de 1.4 T-GDI unit: een geblazen viercilinder die goed is voor 140 pk en al bij 1.500 toeren zijn maximale koppel van 242 Nm beschikbaar heeft. De i30 zit er volgens Hyundai in 8,9 seconden mee op 100 km/u, terwijl de CO2-uitstoot beperkt blijft tot 124 gram/km. Daarmee is de emissiewaarde niet hoger dan die van de duidelijk langzamere Kia C’eed 1.6 GDI. Het is alleen zaak de motor goed in het middelste toerengebied te houden. Onderin valt de trekkracht tegen en er is ook weinig animo om de bovengrens (6.000 omwentelingen) op te zoeken.
Al met al is de nieuwe i30 dus geen echt sportieve hatchback. Dat zal met de andere motoren (een 1.0 T-GDI driepitter en de bekende 1.6 CRDi diesel) niet anders zijn, en ook niet als geopteerd wordt voor de optionele 7-traps automaat met dubbele koppeling (een handgeschakelde 6-bak is standaard). Mogelijk is de aangekondigde N versie van de nieuwe i30 (met zijn 2,0 liter T-GDI motor van circa 260 pk) uit ander hout gesneden, al zal die hatchback eerder ‘warm’ dan ‘heet’ zijn.
De nieuwe i30 is vooral bedoeld om kalm en beheerst mee te rijden. Daar is het keurig verzorgde interieur goed op afgestemd. Bij de hogere uitrustingniveaus is een 8-inch groot touch screen standaard. Daarmee kan snel contact worden gemaakt met Apple CarPlay en Android Auto. Veel gewone functies kan je evenwel niet bedienen via het scherm, waardoor de i30 voorzien is van een tamelijk drukke middenconsole met veel knoppen. Positief effect daarvan is dat de Hyundai de indruk wekt over een royale uitrusting te beschikken. Dat klopt ook, want de i30 kan voorzien worden van zaken als stoelventilatie (koeling) en de mogelijkheid om de mobiele telefoon draadloos op te laden.
De afwerking is keurig en solide. Hyundai heeft over het algemeen zacht aanvoelende materialen gebruikt, op de onderrand van het dashboard na. Daar zit krasgevoelig en goedkoop ogend plastic. Jammer, want daar kom je vaak met je hand om de startknop te (de)activeren. Voor het stuur heeft Hyundai evenwel fraai leer gebruikt. Ergonomie en zitpositie zijn goed. Ook de ruimte voorin is in orde. De stoelen steunen goed, waardoor lange ritten in de i30 comfortabel kunnen worden afgelegd. Althans door de inzittenden vóór, want achterin is de Hyundai aan de krappe kant. Qua bagageruimte wordt de Volkswagen Golf zoals gezegd afgetroefd. Zowel met de achterbankleuning in normale positie (395 liter) als neergeklapt (1.301 liter).
Hyundai i30 2017 testrecensie
De nieuwe i30 is duidelijk verfijnder, comfortabeler en sneller dan zijn voorganger. Ook de uitrusting, niet in de laatste plaats op veiligheidsgebied is met zaken als Autonomous Emergency Braking, Front Collision Warning, Lane Keeping Assist, High Beam Assist en Driver Attention Alert naar een hoger plan getild (Rear Cross Traffic Alert is optioneel). Naar de nieuwe i30 doet je hart niet sneller kloppen. Dat is een gemiste kans, bijvoorbeeld omdat Opel haar Astra wel heeft weten te transformeren tot een leuk rijdende middenklasser.
Bij de benchmark exercitie heeft Hyundai vooral op veilig gespeeld: het kwaliteitsniveau mocht overduidelijk niet lijden onder de ambitie om de i30 naar een hoger plan te tillen. Dat is gelukt. Maar een betere allrounder is het daardoor, gegeven het feit dat de concurrentie niet stilzit, niet geworden. Noch een auto waarop je snel(ler) verliefd wordt.
-
7