Waarom deze test?
Vier jaar na zijn marktintroductie en een matige start van zijn verkoopcarrière, heeft de Mitsubishi Eclipse Cross halverwege zijn carrière een bijzonder belangrijke restyling ondergaan. Zowel aan de buitenkant als van binnen is hij haast onherkenbaar veranderd. Maar de belangrijkste wijziging is het schrappen van de puur thermische benzineversie ten gunste van een plug-in hybride variant wiens techniek afkomstig is van zijn grote broer, de Outlander. Leidt deze ingrijpende transformatie er toe dat de Eclipse Cross nu betere verkoopkansen heeft? In deze test krijg jij een antwoord op die vraag.
Wat voor auto is het?
In 2017 koos Mitsubishi ervoor om de naam Eclipse nieuw leven in te blazen. Oorspronkelijk betrof het een coupémodel, maar sindsdien heeft een SUV tsunami de autowereld getroffen en zo werd de Eclipse de Eclipse Cross. Als SUV had hij bij zijn introductie vele kwaliteiten, maar Mitsubishi maakte één grote fout: de montage van een dorstige benzinemotor die tot een hoge BPM en dus tot stevige prijzen leidden. De Japanners hebben op dit kritiekpunt gereageerd door de vernieuwde editie alleen als plug-in hybride te leveren.
Maar laten we beginnen met de esthetische evolutie die deze Eclipse Cross heeft ondergaan. De facelift is zo ingrijpend dat menigeen misschien denkt dat wij hier te maken hebben met een gloednieuw model. We treffen de nieuwste styling elementen van Mitsubishi, reeds bekend van bijvoorbeeld de L200 pick-up, aan. Zo is er sprake van een zeer agressief ogende voorkant waarvan een grote grille met honingraatrooster en veel chroom onderdeel van uitmaakt. In profiel zien we meer geprononceerde wielkasten en de schuine achterkant oogt nu klassieker, maar ook evenwichtiger is geworden. Verdwenen is de achterruit in 2 delen die het zicht belemmerde.
Het interieur is tijdens de facelift niet vergeten en is opnieuw vormgegeven in een sportieve coupéstijl met een op de bestuurder gericht dashboard dat standaard voorzien is van een groot 8 inch multimediascherm. Esthetisch is het zeer geslaagd, maar qua afwerking is is het beeld nogal wisseling als gevolg van een onevenwichtige materiaalkeuze.
De achterpassagiers zitten redelijk comfortabel, met voldoende ruimte voor hun knieën als hoofd, en de verhoogde achterbank maakt het mogelijk om over de hoofden van de bestuurder en bijrijder heen te kijken. Maar aan de andere kant is de kofferbak klein voor een auto die 4,54 meter lang is: er is slechts 328 liter laadvolume. Maar ja, je moet de batterijen ergens onderbrengen en hun montage leidde helaas tot het elimineren van de verschuifbare achterbank.
Want ja, bij deze restyling trouwt de Eclipse Cross met de elektriciteit fee door voortaan alleen als plug-in hybride aangeboden te worden. Dat is goed nieuws voor het milieu, want de CO2-uitstoot is sterk gedaald. Mitsubishi heeft hiervoor het wiel niet opnieuw hoeven uitvinden, maar verfijnde een reeds uitstekend recept uit 2014, toen het als eerste ter wereld een stekker hybride SUV aanbood in de vorm van de Outlander. Onder de motorkap bestaat het thermische gedeelte uit een 4 cilinder 2,4 liter unit die volgens de Atkinson cyclus werkt en die 98 pk ontwikkelt.
Hij wordt bijgestaan door 2 elektromotoren: een bij de vooras van 82 pk en een tweede exemplaar bij de achteras van 95 pk. Beide worden aangedreven door een 13, kWh batterij. Het systeemvermogen (203 pk) wordt naar alle vier de wielen gestuurd via de MMeT transmissie met één versnelling en S-AWC vierwielaandrijving. Het resultaat is een elektrische actieradius van 55 km in de stad en een CO2-uitstoot van 46 gram/km.Om niets te bederven, hebben de Japanners de Eclipse Cross PHEV scherp geprijsd. Er kan worden ingestapt vanaf 37.990 euro, waarmee hij de goedkoopste plug-in hybride SUV met vierwielaandrijving op de markt is.
Is het wat?
Iets meer dan 200 pk, een elektrische actieradius in de stad van iets meer dan 50 km en een CO2-uitstoot van minder dan 50 g / km zijn cijfers die de Mitsubishi Eclipse Cross PHEV in het categoriegemiddelde plaatsen, maar meer ook niet. Maar let op, hij heeft drie sterke punten. Ten eerste de peddels achter het stuur waarmee het vermogen van de energieterugwinning op 6 niveaus kan worden aangepast. De eerste stand is een absoluut perfect vrijloop: het is eenvoudig maar vreselijk effectief en vooral buitengewoon leuk. Op deze manier kan je de elektrische actie uitbreiden terwijl je plezier hebt: wat wil een mens nog meer. En als je vindt dat het iets te veel is, heb je ook de mogelijkheid om voor modus B van de snelheidsschakelaar te gaan, die alleen niveau 5 van de peddels overneemt, waarbij de D stand gelijk is aan 3. Overschrijding van het cijfer van de WLTP norm (55 km emissievrij rijden in de stad) kan dus met onthutsend gemak en nauwelijks vereiste anticipatie.
Op een voorstedelijke route en met een nette rijstijl verbruikte ik op deze manier de helft van de batterijcapaciteit om 40 km af te leggen. De peddels aan weerszijden van het stuur om het vermogen van de energieterugwinning aan te passen, zijn een genot om te gebruiken. Daarnaast is er een uiterst geavanceerde vierwielaandrijving systeem waarmee volledig elektrisch kan worden gereden, elektrisch met ‘range extender’ of hybride; afhankelijk van de verkeersomstandigheden, maar wel met een duidelijke Mitsubishi saus: er zijn de klassieke modi Eco en Tarmac, equivalent van Sport, maar ook sneeuw en grind voor onverharde wegen. Het systeem is dan verantwoordelijk voor het op een efficiënte en volledig transparante wijze variëren van de koppelverdeling over de vier wielen.
Tot slot het derde voordeel en niet de minste positieve eigenschap: het opladen. Je kunt deze Eclipse Cross op een gewoon stopcontact aansluiten en het kost jou dan ongeveer 7 uur om van 0 naar 100 procent accuvulling te gaan, maar het is ook een van de weinige oplaadbare hybrides op de markt die profiteert van een snelle laadmogelijkheid. Daarvoor dien je ChaDeMo type stekker (zoals bij de Nissan Leaf) te gebruiken en je kunt dan in slechts 25 minuten van 0 naar 80 procent accuvulling gaan. Is dat essentieel voor een plug-in hybride? Niet echt. Maar als je bij een laadstation komt waar alle reguliere plekken bezet zijn, is dat een welkom alternatief.
Trap jij de Eclipse Cross PHEV op zijn staart, dan zit hij in 10,9 seconden op 100 km/u. Dat is een voldoende nette tijd om hem op alle soorten wegen thuis te laten voelen. Het gedrag is anders dan dat van de Outlander, waarbij de soepelheid van de vering soms buitensporig is. Gelukkig is de ophanging van de Eclipse Cross PHEV veel steviger is, wat een goede carrosseriecontrole garandeert, zonder het comfort te benadelen. Maar de besturing is verstoken van elke vorm van feedback, zoals helaas bij steeds meer auto’s het geval is.
Qua verbruik heeft Mitsubishi zijn huiswerk heel goed gedaan door een specifieke motor te ontwikkelen voor hybridisatie met een Atkinson cyclus en niet door een bestaand exemplaar over te nemen die elders in het gamma zonder elektrische ondersteuning wordt gebruikt. Dat betekent natuurlijk dat het aantal pk’s per liter belachelijk laag is, maar positief punt is dat zodra de batterij zijn onderste capaciteit bereikt, de Eclipse Cross PHEV een zeer efficiënte hybride wordt. Ik noteerde een gemiddeld verbruik van 6,2 liter per 100 km. Is de 4 cilinder unit bezig om de batterij op te laden, dan stijgt het verbruik tot een gemiddelde van 8,6 liter per 100 km. Bij andere stekker hybride auto’s is de benzineconsumptie dan vaak ruim boven de 10 liter.
De Mitsubishi Eclipse Cross PHEV wordt aangeboden vanaf 37.990 euro. Standaard heb je dan een waarschuwing systeem voor het onbedoeld verlaten van de rijstrook, een achteruitrijcamera, een regen- & lichtsensoren, automatische airconditioning met 2 temperatuurzones, automatisch schakelen tussen groot licht of dim licht, LED dag verlichting, idem achterlichten, 18 inch lichtmetalen velgen, cruisecontrol met snelheidsbegrenzer, verwarmde buitenspiegels die ook elektrisch verstelbaar plus inklapbaar zijn, verwarmde voorstoelen, een met internet verbonden multimediasysteem met 8 inch touchscreen, Android Auto plus Apple CarPlay, sleutelloze toegang & start, privacyglas en elektrische portierraam bediening. Voor zaken als een head-up display, een bedieningsmogelijkheid van de elektrische verwarming op afstand, LED mistlampen, LED projectoren, parkeersensoren voor & achter, verkeersbordenherkenning, gemengde TEP / suède bekleding, een elektrisch verstelbare bestuurdersstoel en TomTom navigatie dient met een duurdere uitvoering te bestellen. Dat geldt ook voor een systeem dat waarschuwt voor kruisend verkeer achter, een 360 graden camera, adaptieve cruisecontrol, verwarmde buitenste zitplaatsen achterin, dodehoekbewaking met assistentie bij het wisselen van rijstrook, een verwarmd stuurwiel, een dak met dubbele beglazing, elektrisch bedienbare verduistering, lederen bekleding, een elektrisch verstelbare passagiersstoel voorin en een audiosysteem met 8 luidsprekers. Standaard vanaf het tweede uitrustingsniveau, maakt de Mitsubishi Remote Control het mogelijk om via een smartphone-applicatie op afstand bepaalde voertuigfuncties te bedienen, zoals verwarming of airconditioning, maar ook om bijvoorbeeld het opladen te programmeren of de resterende tijd te bewaken voordat de batterij vol is.
De Mitsubishi Eclipse Cross PHEV is de enige plug-in hybride SUV in zijn grootteklasse die met vierwielaandrijving onder de 40.000 euro prijsgrens blijft. Als dit laatste criterium belangrijk is, is de grootste concurrent de geheel nieuwe Hyundai Tucson die in stekker hybride vorm met vierwielaandrijving minimaal 43.995 euro moet opbrengen. Op papier biedt de Koreaan bijna 65 pk meer, een veel hoger kofferbak volume en kan hij nog een tiental kilometer extra emissievrij afleggen. Als vierwielaandrijving geen issue is, dan komt ook de Ford Kuga PHEV in beeld als een goed alternatief (vanaf 39.275 euro), met superieure ruimte en een van de grootste elektrische actieradius op de markt.
Dit neemt niet weg dat de Mitsubishi Eclipse Cross in PHEV vorm een daverende comeback maakt. Hij is efficiënt en biedt best aardig wat rijplezier. Het stekker hybride systeem behoort tot de beste in zijn soort en maakt snel opladen met gelijkstroom mogelijk. De prijs / uitrusting verhouding is prima, maar het is jammer dat het kofferbak volume beperkt is en dat het afwerkingsniveau nogal wisselend is.
-
7
