In 2030 gaat het belastingstelsel voor de automobilist op de schop en gaan we betalen per gereden kilometer en dus niet langer een vast bedrag voor het bezit van een auto. Hier lees je aan welke kosten je ongeveer moet denken.
De heffing wordt budgettair neutraal ingevoerd. Dit betekent dat de overheid zegt zelf niet rijker te willen worden van de overstap naar rekeningrijden. Op dit moment levert de wegenbelasting jaarlijks ruim 4 miljard euro op. Deel dit bedrag door het aantal kilometers dat wij Nederlanders vorig jaar volgens het CBS reden (103,4 miljard) en de conclusie is dat, als de overheid woord houdt, de prijs per kilometer bij rekeningrijden (naar boven afgerond) 4 cent gaat bedragen. Op welke manier de overheid gaat bijhouden hoeveel we rijden, is op dit moment nog niet bekend.
Volgens het CBS rijdt de gemiddelde Nederlander jaarlijks 10.600 kilometer met zijn auto. Als we uitgaan van 4 eurocent per kilometer, dan komt dat neer op een lastenpost voor de autorijdende burger van gemiddeld 424 euro per jaar (omgerekend ruim 35 euro per maand). Maar in dit bedrag zit nog niet de inkomsten die de overheid opstrijkt via belasting en accijnzen brandstof. De daadwerkelijke prijs per gereden kilometer gaat dus veel hoger worden. Helemaal voor zogeheten vieze auto’s, want die wil het kabinet zwaarder gaan belasten. Logisch, want nu betalen die vieze auto’s (oftewel exemplaren die veel benzine of diesel verbruiken) via hun tankbeurten ook meer belasting en accijnzen. Dit beleidsonderdeel moet echter nog worden uitgewerkt. Het is evenwel twijfelachtig of de invoering van rekeningrijden voor mensen met een vieze auto ook budgetneutraal zal zijn. Waarschijnlijk niet, want de politiek lijkt unaniem van mening te zijn dat de vervuiler moet betalen.
Overigens zijn eigenaren van een elektrische auto straks ook duurder uit. Niet omdat hun auto ‘vies’ is (integendeel), maar omdat zij momenteel geen wegenbelasting betalen. Hetzelfde geldt voor mensen die veel rijden, bijvoorbeeld 30.000 km per jaar. Zij zijn straks dus 1.200 euro per jaar kwijt. Dit bedrag komt overeen met het wegenbelasting tarief voor een benzineauto in de gewichtscategorie van 1.751 tot 1.850 kilo. Maak je meer kilometers met een lichtere auto, dan ben je dus het haasje.
Een nog niet besproken variabele is de leeftijd van de auto oftewel de emissienorm waaraan het betreffende model voldoet. Aangezien er een link is dus het bouwjaar van de personenwagen en de strengheid voor wat betreft de uitstoot waarden, is er dus een reële kans dat iemand met een exemplaar dat niet echt okselfris meer is (oftewel ‘vies’) een hogere prijs per gereden kilometer moet gaan betalen. Vermeldenswaard is ook dat de autobezitter ook zal moeten betalen voor het aantal kilometers dat hij in het buitenland maakt. Logisch, want als je 6 weken op vakantie gaat naar Italië, dan krijg je ook geen korting op de motorrijtuigenbelasting.
In het hierboven geschetste systeem is er ook geen ruimte voor onderscheid in tijdstippen. Dat is jammer, want een prijsprikkel zou een effectief instrument kunnen zijn om iets aan de files te doen. Is het een gemiste kans als de hoogte van de kilometerprijs niet afhangt van het tijdstip waarop men rijdt? Je bent geneigd te denken van wel maar je voorkomt op deze manier ook (felle) protesten van mensen die niet op een rustiger tijdstip van en naar hun werk kunnen rijden.
Het bijhouden van de gereden kilometers kan op het moment dat een auto een APK krijgt, maar de eerste is pas na 4 jaar dus daar controleer je niet de mensen mee die om de 2 à 3 jaar een andere auto aanschaffen. Vermoedelijk wordt het dus een apart kastje. Het is in ieder geval duidelijk dat er nog genoeg huiswerk te doen is. Gelukkig heeft de overheid zichzelf nog 8 jaar de tijd gegeven om het plan voor rekeningrijden goed uit te werken voordat het daadwerkelijk wordt ingevoerd.
