De parkeerterreinen van meerdere havens in Nederland staan vol met onverkochte elektrische auto’s van Chinese makelij. De vraag naar dit type personenwagens stagneert de laatste tijd. Chinese autofabrikanten hebben dat niet zien aankomen. En als dat wel zo geweest zou zijn: zij houden er sowieso een andere verkoopstrategie op na dan de Westerse merken.
Chinese autofabrikanten hebben van de regering in hun land opdracht gekregen om de Europese markt te veroveren met als doel lokale producenten te vernietigen en zo onze economie schade toe te brengen. Zij worden in hun strijd financieel gesteund door hun overheid, maar zij hebben hier nog geen uitgebreid distributienetwerk. Ook ontbreekt ervaring met hoe in Europa auto’s verkocht moeten worden.
Op een parkeerterrein in de Rotterdamse haven staan bijvoorbeeld tientallen auto’s van het merk BYD te wachten op een eigenaar. Ook elders is er sprake van een toestroom uit China waardoor er een groeiende behoefte is aan extra parkeerplekken. In de haven van Amsterdam is de ophopende voorraad onverkochte auto’s eveneens een bekend fenomeen. Het verschijnsel doet zich niet alleen voor in Nederland. Europese havens transformeren in grote parkeerplaatsen. Het gaat onder meer om de haven van Zeebrugge in België, een belangrijke distributiepunt voor de autohandel.
De oorzaak is dat Chinese autofabrieken op volle toeren blijven draaien, ondanks dat de vraag naar elektrische auto’s in Europa stagneert. Het terugschroeven van de productie is geen optie. Chinese autofabrikanten willen namelijk niet voor elkaar onder doen. Het gevolg is een te hoge export naar Europa. Bij gebrek aan kopers blijven die voertuigen langer in de havens staan. Vroeger werd er in Europa ook op los geproduceerd zonder zich al te veel zorgen te maken over de vraag. Maar die werkwijze heeft veel fabrikanten in de rode cijfers geduwd. Europese producenten bouwen nu pas een auto als er sprake is van een concrete bestelling. Dat heeft als nadeel dat er niet direct geleverd kan worden, maar je voorkomt zo wel enorme aantallen onverkochte auto’s.
In China wordt er voor gekozen om schepen ram vol maar Europa te sturen. Als er zich dan een klant aandient, dan kan er in ieder geval snel worden geleverd. Maar je kunt de plank er dus ook mee misslaan. Overigens vallen de levertijden van Europese automerken wel mee want zij hebben hier lokale fabrieken. De meeste modellen kunnen dus toch redelijk snel worden geleverd, ook al gebeurt dit pas nadat er een concrete order is. Chinese merken hebben hier nog geen fabrieken en kampen dus met lange aanvoerlijnen.
Wat ook niet helpt, is dat veel Chinese fabrikanten niet met dealers werken. Een groot gedeelte van het aankoopproces verloopt online. Daardoor is er minder contact met de klant. En van dealers die de kop gek zeuren bij hun importeur is ook geen sprake. Dat zet Chinese autofabrikanten op achterstand, want zo weten zij niet (goed) wat wel en niet in de smaak valt bij de consument. Dat er niet met dealers gewerkt wordt, komt doordat een deel van de marge dan moet worden opgedragen. Daar hebben Chinese fabrikanten lang niet altijd zin in of financieel de ruimte voor. De marges op elektrische auto’s zijn namelijk kleiner dan op modellen met een benzine- of dieselmotor.
Dealer of niet, de grote voorraad onverkochte Chinese auto’s betekent dat prijskopers vroeg of laat hun slag kunnen slaan. Want alleen met hoge kortingen valt er wat aan de overvolle parkeerterreinen te doen. Dat is leuk voor mensen die overwegen om een nieuwe Chinese elektrische auto te kopen. Maar het is balen voor diegenen die al een dergelijke personenwagen hebben. Zij zullen te maken krijgen met hogere afschrijvingen. Waardoor de aanschaf van een Chinese auto uiteindelijk niet ‘goedkoop’ is, maar ‘duurkoop’.
